جهان از کجا شروع می شود؟
این سوال یه نکته غلط و پنهان دارد و مانند تقسیم یک عدد بر صفر! پی پاسخ و مبهم می ماند.
نکته آن است که جا و مکان هم در محدوده ی جهان است و هر نقطه که جا و مکان معنی دارد، جهان هم معنا دارد. بنابراین مکانی که «جهان» نباشد وجود ندارد.
پس مرز جهان چگونه تصویر می شود؟
برای تصور مرز جهان ابتدا باید مرزهای جدیدی را تعریف کنیم. مرز هایی که پایان یک مکان خاص نیست! بلکه پایان «مکان دار» بودن است!
ابعاد طول و عرض و ارتفاع را می شناسیم. مرز های طولی و عرضی و ارتفاعی یک جسم را هم می توانیم تصور کنیم. حال اگر ابعاد دیگری هم داشته باشیم مرزهای جدیدی خواهیم داشت.
مثلا تصور کنید در یک صفحه دو بعدی (مانند نقاشی های روی کاغذ) زندگی می کردید و همه چیز را دو بعدی می دیدید. هیچگاه از ارتفاع و عمق آگاهی نداشتید. آیا می توانستید افراد مقابل خود را سه بعدی تصور کنید؟
ما در این دنیا ابعاد دیگری هم داریم! بُعد زمان، بُعد مکان! همانطور که یک میز در سه جهت کشیدگی و امتداد دارد همه ی ما در ابعاد دیگری هم امتداد داریم که البته به صورت عادی فقط سه بعد را می بینیم.
اگر به خواب هایتان توجه کنید گاهی در خواب ماجرای خواب را از بالا می بینید. منظر جالبی است. هم در یک مکان ایستادی و هم فراتر از آن مکان به خود و اطراف خود می نگری! این یک بعد دیگر است!
مرز های جهان پایان تمام این امتداد هاست! یعنی جایی(!) که دیگر امتدادی نیست.
