اگر چه تعبیر هندسه صحیح نیست ولی برای آسان سازی مطلب راه دیگری نداریم!
به هر حال موجودات هستی همه «بهره مندی های متفاوت» از هستی(=وجود=کمال) هستند.
هر موجودی که بیشترین بهره مندی از هستی را داشته باشد در بین مجموعه موجودات از همه بالاتر و با ارزش تر است. چون دارایی او از کمال از همه بیشتر و نقص های او از همه کمتر است.
این موجودات خود آ (خود آمده) نیستند. بلکه با واسطه عوامل دیگر آمده اند. آن منبعی که همه چیز از آنجا آمده کجاست؟ بدون منبع و سرچشمه نمی شود.
اگر سرچشمه و منبع را خدا نامیدیم پس هرچه در این جهان است کمال آن در آن سرچمه هست.
خدا می شود سرچشمه و منبع تمام هست ها! خدا آن موجودی است که منبع تمام این هست ها است...!
اگر موجود دیگری به وجود آمده باشد که در بهرمندی اش از وجود و کمال فقط یک نقطه نقص داشته باشد، این موجود هرچه باشد بسیار توانمند و والا و با ارزش خواهد بود. نقص آن فقط یک چیز باشد و آن عدم استقلال او در آنچه که دارد! یعنی همانند منبع و سرچشمه در دارایی خود مستقل و بی نیاز نیست(یعنی خودش سرچشمه و منبع نیست) ولی همانند منبع هر کمالی را بخواهید او هم دارد! این هم موجود بسیار شریف و والایی خواهد بود.
این موجود تمام کمالات خود را مستقیما از منبع و سرچشمه اصلی گرفته است. هیچ واسطه ای بین آنها نیست. آیا چنین موجودی در عالم داریم؟
سید مهدی حسینی
